Koen van den Broek (1973) is kunstenaar. Zijn werk is enerzijds geworteld in de Europese schilderkunst van de 20ste eeuw, anderzijds geïnspireerd door het Amerikaanse landschap. In zijn doeken ontkleedt Van den Broek het landschap van alle franje door te focussen op de geometrische structuur ervan. In een soms afgemeten, soms fluïde spel van licht en donker, vlak en volume verkent hij de geürbaniseerde wereld.

Als ambassadeur van de Kunstcel cureert Van den Broek halfjaarlijks een tentoonstelling in het Leienpaleis. De 1ste tentoonstelling, Antwerp Universal, is een groots opgezette samenwerking tussen Het Leienpaleis en de meest toonaangevende, Belgische galerijen. Vanaf 1 december werd een 2de tentoonstelling georganiseerd, Het Portret.

In Het Leienpaleis bracht Koen van den Broek een plafondschildering aan: Casting Stand. Hiermee brengt hij een ode aan Pini, het overleden zoontje van een vriend. Voor deze in situ interventie liet de kunstenaar zich inspireren door een twijgje met herfstbladeren dat hij vond in de buurt van zijn huis. Dit werk is zijn bijdrage aan de grandeur en het rijkelijk versierde interieur van Het Leienpaleis. De plafondschildering harmonieert met de florale motieven die terugkeren in de wandbekleding, schouwmantels en trapleuning van het monumentale pand. Bovendien ent Casting Stand op de natuurtaferelen die zijn aangebracht op de muren van de kleine salons. 

Inhoudelijk sluit het werk mooi aan bij Het Leienpaleis dat na honderdvijftig jaren eindelijk zijn deuren opent voor het grote publiek. Wanneer je onder de plafondschildering staat, kijk je door een grote glaspartij naar de binnenplaats. De buitenwereld is vlakbij. Door de natuur in Het Leienpaleis te brengen versterkt Casting Stand de verbinding tussen binnen en buiten en vervaagt de grens tussen privaat en publiek domein. Net zoals het pand waarin het is aangebracht, wil het werk in dialoog treden met de buitenwereld en de openbare ruimte.

Zowel Het Leienpaleis als de plafondschildering manen aan tot verstilling. De fragiliteit van het twijgje en rijke kleuren van de herfstbladeren verbeelden de kwetsbaarheid van het pand, ons verleden en de invloed van de tijd. Door in dit monumentale gebouw een werk aan te brengen, blaast Van den Broek het na enkele jaren leegstand nieuw leven in. In combinatie met de grondige renovatie is Het Leienpaleis zo gevrijwaard van verval.

De titel van Casting Stand refereert aan audities in de filmwereld. Net zoals de acteur zich bij een auditie telkens helemaal moet blootgeven om kans te maken op een rol, solliciteert dit twijgje in al zijn kwetsbaarheid naar een bestaan. Het houdt fier stand tussen de herfstkleuren, die vergankelijkheid en relativering suggereren. De plafondschildering kan zo geïnterpreteerd worden als een portret van een acteur.

Jeroen Olyslaegers (1967) is schrijver. Sinds zijn debuut in 1994 timmert hij naarstig aan een oeuvre waarin de weerloosheid van het individu en de stad Antwerpen terugkerende thema’s zijn. Die toewijding werd beloond in 2016, toen het verschijnen van WIL van hem een vaste waarde op het literaire toneel maakte. In Wildevrouw (2020) bewees hij opnieuw een meeslepend verteller te zijn. De Schrijverscel weet zich met Jeroen Olyslaegers van een charismatische ambassadeur verzekerd.

Sopraan Elise Caluwaerts maakt wereldwijd furore met haar gewaagde en diverse repertoire. Ze schitterde onder andere als hoofdrolspeelster in de opera Marco Polo van Enjott Schneiders in de Guanghzou Opera (China) en ze stond op podia in Denemarken, Noorwegen en Australië. In het begin van haar carrière focuste Caluwaerts nog op barok, maar al gauw legde ze zich ook toe op hedendaagse en romantische muziek. Bovendien beperkt de soliste zich niet tot (klassieke) muziek, maar werkt ze mee aan verschillende genreoverschrijdende projecten. In 2017 en 2018 schuimde ze met auteur Lize Spit en pianist Kim Van den Brempt podia af met een literair-muzikale voorstelling rond Richard Strauss’ Vier letzte Lieder. Voor House of Flanders cureerde ze een productie waarin kunst, mode en technologie elkaar vonden. Die multidisciplinaire aanpak sluit goed aan bij de culturele doelstelling van Het Leienpaleis: over de grenzen van de verschillende kunsten heen samenwerking mogelijk maken. Als ambassadrice voor de Klassieke Cel wil Caluwaerts een tandem van gevestigde waarden en jonge muzikanten programmeren, gepaard met een mentorprogramma. Zo ontstaat na de coronacrisis binnen de muziekwereld opnieuw ruimte voor verbinding.

Tanguy Ottomer is de meest flamboyante stadsgids van België. Toen hij na twee jaar in Berlijn te hebben gewoond, terugkeerde naar Antwerpen, besefte hij hoe groot de liefde voor zijn geboortestad was. Sindsdien enthousiasmeert hij als stadsgids bezoekers van over de hele wereld voor geschiedenis, mode en architectuur. Zijn begeesterende aanpak werd in 2013 opgemerkt door CNN, die hem prompt één van de zeven beste gidsen ter wereld noemde. Ondertussen heeft Ottomer zijn actieradius uitgebreid naar Brussel, Gent, Brugge en Knokke, waardoor hij zichzelf probleemloos Beroepsbelg mag noemen. Niet enkel als gids, maar ook als schrijver laat hij zich niet onbetuigd: hij schreef verschillende boeken over Antwerpen. Het Leienpaleis prijst zich gelukkig met deze ambassadeur die heel wat kennis, passie en flair met zich meebrengt.

In samenwerking met Het Leienpaleis organiseert Ottomer een nieuwe stadstour: de Leienronde. 

Axel Daeseleire heeft amper nog een introductie nodig. De acteur, dj, schilder en dichter is al jaren een graag geziene figuur in het Vlaamse film- en televisielandschap. Als acteur vertolkte hij sterke rollen in onder andere Matroesjka’s, Groenten uit Balen en De hel van Tanger. Voor televisie maakte hij enkele humaninterestprogramma’s waarin hij met zijn ontwapenende, down-to-earth attitude kijkers en deelnemers wist te bekoren. 

Voor Het Leienpaleis boort Daeseleire zijn andere talenten aan door als resident dj de gepaste vibes door het pand te laten galmen. Als culturele fijnproever is hij bovendien een perfecte ambassadeur voor dit project.

Sinds choreograaf en danser Lisbeth Gruwez afstudeerde aan de Koninklijke Balletschool Antwerpen en P.A.R.T.S. heeft ze er een indrukwekkende carrière opzitten die haar tot ver over de landsgrenzen bracht. In 2007 richtte ze samen met Maarten Van Cauwenberghe het dansgezelschap Voetvolk op. Het artistieke duo leerde elkaar kennen in Troubleyn / Laboratorium. Van Cauwenberghe studeerde af als handelsingenieur, maar koos uiteindelijk voor een carrière als muzikant en componist. 

Gruwez en Van Cauwenberghe maken beklijvende voorstellingen waarin muziek de choreografie niet louter ondersteunt, maar ermee interageert. Zo ontstaat een aftastende symbiose van lichaam en klank. De inzet van hun werk is hoog: wars van trends of de tijdgeest proberen ze tijdloze, broeierige voorstellingen te maken. Waar Gruwez’ choreografie zich aanvankelijk kenmerkte door explosie en extremen, evolueerde die tijdens de recentste voorstellingen richting “implosie, verfijning en detail”.

Voetvolk is de vaste dans- en performancepartner van Het Leienpaleis. Met ambassadeurs Gruwez en Van Cauwenberghe heeft deze cel een creatieve tandem aan boord met internationale allure.